Czy istnieje przepis na odniesienie sukcesu w pisaniu egzaminów z matematyki?

To pytanie, które zadają sobie osoby przygotowujące się do takich egzaminów, ich nauczyciele, a także opiekunowie młodzieży kończącej ostatnie klasy szkół podstawowych i średnich.

Nie ma jednej odpowiedzi, którą obejmiemy wszystkich.

Wynika to z tego, że edukacja matematyczna poszczególnych osób bywa zupełnie inna.

Uczniowie, którzy od wielu lat uczęszczają na zajęcia w placówkach realizujących program Edukacja EZO Matematyka spotykają się ze wszystkimi aspektami matematyki od wieku przedszkolnego. Mając 5, 6 lat nauczyły się np. rozpoznawać bryły, nazywać je, określać czym różnią się graniastosłupy od ostrosłupów (wiedzą, np. że ściany boczne jednych i drugich mają inne kształty); potrafią sprawnie odczytywać dane zawarte w tabelach częstości czy na wykresach, posiadają umiejętność tworzenia takich tabel i wykresów. W kolejnych latach naszej wspólnej edukacji dzieci utrwalają i rozszerzają swoje wiadomości i umiejętności.

Dla tych osób EGZAMIN ÓSMOKLASITY jest formalnością, która kończy pierwszy etap edukacji szkolnej.

To młode osoby, których egzamin nie przeraża, nie stresuje. Czują się swobodnie, rozwiązywanie zadań nie sprawia im żadnych trudności. Czasami drobne błędy rachunkowe decydują o wyniku minimalnie mniejszym od 100%.

Bardzo często te osoby wiążą swoją edukacyjną przyszłość z matematyką na poziomie rozszerzonym, bo to naturalny wybór. Podobnie jak z językiem angielskim. Jeśli młody człowiek uczy się go od przedszkola, ogromnym ciosem jest wylądowanie w grupie szkolnej, która realizuje ten przedmiot na poziomie podstawowym. Przecież wtedy nauka tego języka to nieustające powtarzanie tego samego. Wtedy uczeń zdobywa i ćwiczy te same umiejętności na inne brakuje już czasu.

Szkoły realizujące nasz program matematyczny zapewniają dzieciom możliwość rozwijania się w grupach, w których poziom realizowanych treści rośnie. Dzieci uczą się samodzielności w swoim uczeniu się oraz rozwijają umiejętności pracy w zespole. Duża liczba grup z dziećmi w tym samym wieku pozwala na zamianę grupy, jeśli nowa zapewni dziecku możliwość zdobywania nowych kompetencji.

Druga grupa uczniów, która staje przed obowiązkiem zaliczenia EGZAMINU ÓSMOKLASISTY swoje przygotowania zaczyna od klasy 4SP. Praca z uczniami klas 4, 5 i 6 powinna być wzbogacona o elementy, których pełne są nasze zajęcia z młodszymi dziećmi. Realizacja każdego nowego tematu na zajęciach powinna być wzbogacona o dużą liczbę pomocy i gier dydaktycznych. Czasami tworzenie takich gier i pomocy możne być częścią zajęć. Wiedza zdobyta przez tworzenie często pozostanie z dziećmi na zawsze. W takie treści jak ułamki, procenty, proporcje, równania z jedną niewiadomą, statystyka i rachunek prawdopodobieństwa, pola figur czy objętości brył możemy z powodzeniem wprowadzić dzieci przez eksperymentowanie, badanie postawionych problemów i doświadczalne szukanie odpowiedzi.

Ostatnia grupa, o której napiszę, swoje przygotowania do egzaminu zaczyna dopiero w klasie 8. Wtedy zdecydowanie nie mamy już czasu na uczenie przez eksperyment czy doświadczenia. To nie oznacza, że taka osoba nie może odnieść sukcesu na egzaminie. Przygotowania w klasie 8 muszą być związane z pisaniem wielu arkuszy próbnych. Arkusz egzaminacyjny zawiera dużo pytań zamkniętych. Ważne jest, żeby osoba która pisze próbne egzaminy nie ograniczała się tylko do zaznaczania odpowiedzi „na chybił trafił”. Każde zadanie zamknięte w takich próbach wymaga rozwiązania.

Co robić dalej z napisanym próbnie testem?

Zadaniem tych prób jest wyłapanie tych treści, z którymi pisząca osoba ma problem. Znów zrobię odniesienie do nauki języka angielskiego. Nie ma sensu powtarzanie przed egzaminem nieustająco tego, co kontrolujemy, potrafimy wykonać. Może się okazać, że z tego powodu na inne treści zabraknie czasu. Powtarzanie tego co łatwe dla danej osoby rodzi kolejne niebezpieczeństwo. Może dać błędną informację o stanie przygotowania do egzaminu. Tę błędną informację otrzymują wszyscy tzn. osoby uczące się, przygotowujące innych do egzaminu i opiekunowie tych pierwszych.
Tworzenie pełnych rozwiązań zadań (także tych zamkniętych) w połączeniu z tym, że osoba pisząca otrzymuje w krótkim czasie odpowiedź zwrotną w postaci wyniku i zorganizowanie na zajęciach możliwości przerobienia treści, które sprawiły jej kłopot w czasie pisania lub dały błędne wyniki, dają gwarancję, że przygotowanie do egzaminu jest kompletne.

W naszych szkołach pracujemy, na zajęciach pozalekcyjnych ze wszystkimi grupami wiekowymi.

Z wielką przyjemnością obserwujemy dzieci, które rosną razem z naszymi zajęciami. Swobodnie poruszają się w matematyce, są ciekawe tego co przyniosą każde kolejne spotkania. Czują spokój i pewność siebie. Stojąc przed salą egzaminacyjną w dniu zdawania egzaminu z matematyki są ciekawe zadań, żonglują typami rozwiązań i są spokojne po zakończeniu egzaminu.

Cieszymy się z ich sukcesów, odbieramy gratulacje i podziękowania za naszą wspólną pracę.

Jesteśmy dumni, kiedy odnoszą sukcesy.

Razem z naszymi uczniami przeżywamy i wzruszamy się przy takich okazjach.

A kiedy sukces nie przychodzi łatwo i szybko, zawsze szukamy skutecznych sposobów i metod nauczania.

Nasze doświadczenie mówi, że najlepszą drogę w pracy z młodymi umysłami można znaleźć zawsze.

Pomaga bardzo zaufania naszemu doświadczeniu.

Ułatwia to wzajemnej życzliwość i współpraca.

Otwartość na potrzeby i trudności, z którymi borykają się młodzi ludzie, konsekwentne wspólne działania zawsze decydują o jakości naszego wspólnego dążenia do obranego celu.

I rzecz jasna o wyniku.